اینجا هم هوای دیگری دارد
دل که بشکست خرسند کردن مشکل است
چینی بشکسته را پیوند کردن مشکل است
امروز گفتاری خواندم از سهراب سپهری
که گفته بود من نمی توانم کسی را که دوست دارم بدبخت کنم
و به همین دلیل هم هرگز ازدواج نکرد
وضعیت کنونی ایران
و عدم توانایی در پیش بینی آینده
باعث می شود که احساس کنیم
نباید کسی را که دوستش داریم بدبخت کنیم
به هر حال من به بدبختی اعتقاد ندارم
ولی متاسفانه اعتقادم به آینده را هم از دست داده ام
و اینک این منم
منم تنها در این میانه
مست در کناره
بی پروا و آزاد
شاید شبی بال بگشایم
تا آنور رود تنهایی بروم
و مرگ را در آغوش بگیرم
حلاوت زندگی و دستانی غریب
تمامی دشت های نادیده
تمامی ساحل های دور
تمامی رودهای خروشان
و تمامی قله های بلند و برفی
تمام این زیبایی ها
مرا به زندگی پیوند کرده اند
یک روز زیبایی ها رنگ می بازند
زندگی سیاه و سفید می شود
و من می روم
آنروز
امیدوارم
دلی را نشکسته باشم
و خاطره ای خوش نقش کرده باشم
پس آن هنگام که نرا یاد می کنید
لبخند بزنید
و یاد بیاورید
ساعات خوشی را که با هم بودیم
رشدی که با هم کردیم
ریشه ای که در هم گرفتیم
بخندید به دیوانه ای که در من گم بود
و اشک نریزید
که از اشک بسیار بیزارم

آرش