من كورم و كوري را دوست تر مي دارم
چشم به تمام ناپاكي هاي روزگار بسته ام
دختركان خياباني را نديده ام و نمي شناسم
سر در برف فروبرده ام و در كنارم
هزاران موج از نامردمي ها در جريان است
من خسته و نابينا
كدامين مسير را مي توانم رفت؟

آرش