امشب نور مهتابی رنگ مرگ می ریزد بر تمام هستی من خواب پریشان من رنگ می بازد زیر نور این مهتابی آخرین شعرم را می نویسم بی رنگ بی نشان امشب هر آنچه بودم هر آنچه هستم به پایان می رسد و تو طلوع می کنی از جنس سنگ و آهن و شیشه روح می میرد جسم جان می گیرد و تو متولد می شوی آرش |
No comments:
Post a Comment