دلم گرفته است به بيکرانگي آسمان دلگيرم چشمانم به پهنای دريای بيکران جنوب باران دارد و من تنهايي غم سنگيني را مي برم تا سر آن کوه بلند تا ته رود سپيد و تو سرخوش به تماشا قدمي خواهي زد آرش