گاهی متعجب می مانی
آنگاه که اطرافیانت
آنچه را که می خواهند بر زبان نمی رانند
و نمی دانی
مشکل چیست و از کجا می آید
مهم نیست
من هجرت کردم
انسانها بمانند و مزخرفاتشان
فاتحه ای خواندم برای زندگانی که در ذهنم مردند
و زندگی را با تمام مصائب پیش رو با آغوشی باز خواندم
آرش
No comments:
Post a Comment